...

Uzun zamandır yazmadım biliyorum ama çok boktan bir gün geçirdim. Eğer bu postu atmazsam ölürdüm. Sanırım çok sabırsızım. Ya da çok kolay değer veriyorum karşımdakine. O acı çekiyor ben zevk alıyorum bundan. Tam 2 ay bitmişken, tam sınav stresi öncesi ayrılık fikri sokulur mu akla. Hadi tamam ben 2 gündür düşünüp düşünüp vazgeçiyorken annemin dün akşam baktığı falda bugünü görmesine ne demeli. Hayır canım ben o fal baktı diye fikir değiştirmedim. Zaten canımı sıkıyordu durum. Sürekli oyun oynuyor oluşunu umursamıyorum sadece bana 3-4 saatte bir ne yaptığı konusunda bilgilendirse ölmez.
Herşey o kadar hızlıydı ki ne olduğunu anlamadım konuya nereden geldik ne oldu hiç bilmiyorum. Sanırım okul bitene kadar görüşmememiz çok mantıklı yerli yerinde bir karar olacak.
Onu çok seviyorum ve özleyeceğim. Her ne kadar bunu yüzüne söyleyememiş olsam da, seviyordum işte.