Uzun zaman sonra kimsenin okumayacağı yazı...

Günlerdir evimde değilim. Ama tuhaf bir şekilde ailemin sandığı gibi partilerden partilere koşup deli gibi içmiyorum.
Ev bulma-düzen kurma gibi işlerle uğraşıyorum.
Canım sıkkın.
2 gündür huzurla uyuduğumu hissediyorum sadece.
Aşırı derecede sevgiye açım... Saatlerce kafamın okşanmasını talep ediyorum. İlgilenenlere duyrulur.
Bugün kardeşimin doğum günü ve tuhaf bi' şekilde onu göremeyeceğim için üzülüyorum. Çünkü her şeyi arkamda bırakıp evden gitmemin nedeni o değildi. Tamam kısmen o olabilir ama ana sebep o değil.
Ayrıca annemden öte sevdiğim ananemin olayları öğrenmesi accayip canımı sıktı.
Bırakın işte. Kendi ayaklarım üzerinde durabiliyorum.
Hayatımda yapmadığım temizliği yaptım kaç gündür.
Hala eve alınacaklar var. Eve uğrayıp almak istediklerim de...
Neyse ne yazacağımı unuttum. Sevin beni bu aralar. Buna ihtiyacım var çünkü...

1 yorum: